بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

هنگامى که کاروان حسین (ع ) تصمیم گرفت مکه را به قصد کوفه ترک کند، روایت کننده مى گوید: چهل محمل را دیدم که با پوشش ‍ کامل و موزون ، آماده کرده بودند تا بنى هاشم بانوان محرم خود را بر آنها سوار نمایند. به آن صحنه باشکوه مى نگریستم ، ناگاه دیدم از سراى حسینى جوانى بلند بالا و خوش چهره که خالى بر صورتش ‍ بود، بیرون آمد و خطاب به بنى هاشم فرمود: ((از من دور شوید)). آنها دور شدند، آن گاه دو زن از سراى حسینى بیرون آمدند، در حالى که سایر بانوان اطراف آنها را گرفته بودند. آن جوان خوش چهره ، محملى را آماده کرد و زانوى خود را خم کرد و در محضر امام حسین (ع ) آن دو بانو را با احترام مخصوص ‍ سوار محمل نمود. از یکى پرسیدم : این دو بانو و آن جوان مه لقا کیستند؟ گفت : ((آن دو بانو یکى زینب (س ) و دیگرى ام کلثوم است و آن جوان زیباروى ، حضرت عباس (ع ) مى باشد.))
آرى زینب (س ) با چنین عزت و شکوهى سوار محمل شده و به سوى کوفه روانه گردید.

منبع : اخصائص الزینبیه ، ص 178 و 179