صبح بی حسین

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

زلف عفاف، رشتۀ دامان زینب است
آیات صبر، پایۀ ایمان زینب است
ایثار و پـاکدامنی و عزم و اقتدار
این چار، درسِ طفلِ دبستان زینب است
حبل المتینِ قافـله سالار عاشقان
تا روز حشر، موی پریشان زینب است
گل زخم‌های پیکر صد پارۀ حسین
آیـات بی‌شمارۀ قرآن زینب است
هر کس که پا نهد به عزا خانۀ حسین
بر او کرم کنید که مهمان زینب است

مدح حضرت زینب در شعری از حمیدرضا برقعی

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزد

از تو دم می زنم اما قلمم می لرزد

هیبت نام تو یک عمر تکانم داده ست

رسم مردانگی ات راه نشانم داده ست

پی نبردیم به یکتایی نامت زینب

کار ما نیست شناسایی نامت زینب

قافله سالار

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

سرخیل بانوان فداکار، زینب است *** مردآفرین عرصه پیکار، زینب است

در انقلاب سرخ حسین به کربلا *** شورآفرین و یار و مددکار، زینب است

از کربلا به کوفه واز کوفه تا به شام *** بعد از حسین، قافله سالار، زینب است

در کربلا و کوفه و شام بلا ز مهر *** بر کودکان خسته، پرستار، زینب است

کنج خرابه غمزدگان یتیم را *** یار وانیس و مونس و غمخوار، زینب است

زینت دوش بابا

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

استقامت در لغت صبر است و معنا زینب است *** صبرباشد قطره ای ناچیزو دریا زینب است

درجهان آفرینش بهترین زن فاطمه است *** بین زنها بهترین زن بعد زهرا زینب است

زینت دوش نبی باشد حسین بن علی *** آنکه باشد زینت دامان بابا زینب است

آنکه نطق آتشینش کوفه را زیرو زبر *** کرد و شد آینده ساز خلق دنیا زینب است

آنکه درتاریخ نامش می درخشد تاابد *** فارغ التحصیل دانشگاه مولا زینب است

آنکه سرخط جهاد فی سبیل الله را *** با اسارت رفتن خود کرد امضا زینب است

ژولیده نیشابوری

زَهره زهرا

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

شام، روشن ازجمال زینب کبراستی *** سر به زیر افکن که ناموس خدا اینجاستی

کن تماشا آسمان تابناک شام را *** کآفتاب بُرج عصمت ازافق پیداستی

در شجاعت چون حسین و در شکیبائی حسن *** در بلاغت چون علیّ عالی اعلاستی

کرد روشن باجمالش آسمان شام را *** کز فروغ چهره گوئی زَهره زهراستی

دکتر قاسم رسا

در مدح حضرت زینب(علیها السلام)

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

آسمان معرفت، مهر درخشان زینب است *** معدن علم و ادب، دریای عرفان زینب است

شمع ایوان هدایت، مهر پرفیض وجود *** آسمان مکرمت، ماه فروزان زینب است

اختر برج ولایت، میوه باغ علی *** غنچه گلزار احمد ماه رخشان زینب است

جان به کف، با عشق و ایمان وامید وقلب پاک *** آنکه راه عشق رابرده به پایان زینب است

آنکه همراه یتیمانِ برادر تابه شام *** ره نوردی کرد باحالِ پریشان زینب است

کبود از تازیانه

بیا بابا، ببین چشم ترم را *** بپرس از عمه، حال مضطرم را

دلم خواهد پدرجان، بار دیگر *** گذاری روی دامانت، سرم را

بهار من نگر; باد خزان ریخت *** زطوفان غمت، برگ و برم را

تو رفتی از برم، سنگ ملامت *** شکست از راه کین بال و پرم را

تو رفتی و به سیلی سرخ کردند *** رخ از برگ گل، نازکترم را

زناقه من فتادم ای پدر جان *** طلب کردم به یاری مادرم را

در آن صحرا، ز کینه کرد دشمن *** کبود از تازیانه، پیکرم را

عدو از ضرب سیلی کرد نیلی *** چو افتادم زناقه ای پدرجان

ژولیده نیشابوری

خط سیر خیمه گاه

خاطرم آسوده ایدل ازولای زینب است *** روشنائی بخش چشمم خاک پای زینب است

برحریمش ره ندارند مردم ناآشنا *** هرکه شد بیگانه ازخود، آشنای زینب است

پیک حق گفتا رسول الله را فرموده حق *** زینبش خوان، زَینِ اَب بودن، سزای زینب است

خلق را دل ز ابتلای هول محشر خون شود *** جز دلی کو پای بند و مبتلای زینب است

من کیم در راه عشقش از سر و جان بگذرم *** جان صدها عاشق ومفتون فدای زینب است

در هوایش مرغ دل، دردل نمی گیرد قرار *** آشیان طایرجان درفضای زینب است

خطبه زینب (علیها السلام)

خطبه زینب اگر در سفر شام نبود *** ازفداکاری شاه شهدا نام نبود

نه همین نام نبود ازشه خونین کفنان *** اثر از مکتب ارزنده اسلام نبود

ازمدینه زن و فرزند به همراه بردن *** نکته ای بود که اندر خور افهام نبود

کاش می بود یکی تاکه بگوید به یزید *** جای بانوی حرم در ملأ عام نبود

چوب چون برلب ودندان شه دین می زد *** خواهر غمزده اش را دمی آرام نبود

جست ازجاو بمانند پدرراند سخن *** که نظیرش به سخن درهمه ایّام نبود

اثراز دختر ویرانه نشینی باقیست *** گرچه آنروز چو وی دختر گمنام نبود

لیک نبود زمعاویه وپورش اثری *** با وجودی که به جز در کفشان شام نبود

این دلیلیست که حق باقی و باطل فانی است *** فکر دنیاطلبان جزغلط وخام نبود

«خوشدل» آن کس که حسینی شد ازروز نخست *** هیچ گه فکر پرستیدن اصنام نبود

شاعر : خوشدل

تقدیم به حضرت زینب(علیها السلام)

بسم الله الرحمن الرحیم

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

این ندا را بشنو از عرش برین *** آفرین برزینب مردآفرین

آنکه از پستان زهرا خورده شیر *** مرتضی را، هست بر خاتم نگین

سینه اش آکنده ازحبّ خداست *** سیره اش آیات ختم المرسلین

باغم ودردو الم خوکرده است *** اززمان کودکی آن نازنین

گرمصیباتش شود قسمت به خلق *** محو گردد شادی ازروی زمین

شاهد دیوارو درب خانه بود *** سینه زهرا و میخ آهنین